W tym roku festiwal ma ogromną przyjemność gościć międzynarodowe i europejskie premiery trzech filmów, które swoje światowe premiery miały podczas Sundance oraz Berlinale.
SUGARCANE, reż. Julian Brave NoiseCat, Emily Kassie
Na międzynarodową premierę filmu „Sugarcane”, drugi pokaz na świecie zaraz po Sundance, zapraszamy 18 maja o 18:30 do warszawskiej Kinoteki. Z widownią spotka się duet reżyserski filmu Julian Brave NoiseCat i Emily Kassie, który otrzymał Nagrodę za najlepszą reżyserię w konkursie amerykańskim na tegorocznym Sundance. Dołączy do nich Jej Ekscelencja Catherine Godin, Ambasador Kanady w Polsce.
„Sugarcane” to opowieść o tym, jak rdzenni mieszkańcy tytułowego rezerwatu postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i rozliczyć się z traumatyczną przeszłością. To wielka kinowa opowieść o małej miejscowości, w której niezwykle wyraźnie odbija się ludzka natura. Historię traumy poznajemy z perspektywy reżysera filmu Juliana, jego urodzonego w strasznych warunkach ojca Eda oraz babci, która przeżyła pobyt w szkole św. Józefa w tytułowym kanadyjskim rezerwacie. Widzimy śledztwo prowadzone przez tamtejszych przedstawicieli Pierwszego Narodu, w ramach którego odnaleziono wiele ważnych dowodów w archiwalnych gazetach i zdjęciach. Film w niezwykle delikatny sposób konfrontuje nas z trwającym dekady bólem.
WOJNA PORCELANOWA, reż. Slava Leontyev, Brendan Bellomo
Swoją europejską premierę w czasie MDAG będzie miał także drugi film nagrodzony w Sundance - „Wojna porcelanowa” (Porcelain War), reż. Slava Leontyev, Brendan Bellomo. Film otrzymał Nagrodę główną w konkursie amerykańskim podczas Sundance. Premiera z udziałem bohaterów odbędzie się 15 maja o godzinie 18:00 w Kinotece.
„Wojna porcelanowa” opowiada o miejscu i sile sztuki podczas działań wojennych. „Ukraina jest jak porcelana” – mówi jeden z bohaterów filmu – „łatwo ją rozbić, ale nie można jej zniszczyć”. W trakcie pełnoskalowej rosyjskiej inwazji w Ukrainie dwóch artystów: Andrey Stefanov i Slava Leontyev oraz artystka Anya Stasenko szukają inspiracji i piękna w działaniach na rzecz obrony swojego kraju oraz kultury. Pokazują, że choć pozornie łatwo jest przestraszyć ludzi, to trudniej odebrać im wolę życia. Podczas wojny rozpętanej przez rosyjskich żołnierzy przeciw cywilom, bohaterowie zostali w kraju uzbrojeni nie tylko w swoją sztukę i kamerę, ale także – po raz pierwszy w życiu – w karabiny.
PUSTY GRÓB, reż. Agnes Lisa Wegner, Cece Mlay
Prosto z Berlinale na MDAG trafił z kolei film „Pusty grób” (Empty Grave), który będzie miał swoją europejską premierę 10 maja o 20:30 w warszawskiej Kinotece. Z publicznością spotka się nie tylko duet reżyserski Agnes Lisa Wegner i Cece Mlay, ale także producent filmu Christoph Holthof.
„Pusty grób” to historia Johna Mbano, który wybiera się z żoną do Niemiec z misją odzyskania czaszki swojego pradziadka, rozstrzelanego przez Niemców podczas powstania przeciw ich rządom kolonialnym w Tanzanii. Rodzina wciąż oczekuje na powrót czaszki wodza. Podróż zmienia życie Johna i Cesilli. Spotykają w Berlinie aktywistów, którzy walczą z niemieckim negowaniem kolonialnej przeszłości. Razem konfrontują się z biurokratyczną machiną, dążąc do odzyskania szczątków pradziadka. Efektem wspólnych działań jest między innymi zmiana nazwy patrona ulicy, którym był dowódca wojsk niemieckich Jan Peters – oprawca w Tanzanii. Jednak nawet wizyta prezydenta Niemiec w wiosce rodziny nie przynosi długo oczekiwanego rezultatu. Rodzinna misja trwa nadal. Film pokazuje osobistą perspektywę w globalnej debacie na temat zwrotu ludzkich szczątków, a także prawdziwych ludzi odartych z godności przez kolonialną przeszłość i jej następstwa.
Światowe premiery filmów polskich
Oprócz filmu otwarcia, „Ostatniej wyprawy”, podczas Millennium Docs Against Gravity swoje światowe premiery będzie miało wiele filmów polskich. Widownia festiwalu jako pierwsza na świecie zobaczy:
„8. Dzień chamsinu”, reż. Zvika Gregory Portnoy, czyli historię o tym, jak „Polski James Dean”, pisarz i hulaka Marek Hłasko, pojechał pod koniec lat 50. XX wieku do Izraela. Nowy kraj i jego mieszkańcy stały się inspiracją dla artysty, a jednocześnie pułapką.
„Życie i śmierci Maxa Lindera”, reż. Edward Porembny, czyli opowieść o jednej z pierwszych gwiazd kina. Dlaczego będąc u szczytu sławy Max Linder postanowił popełnić samobójstwo i niewiele obecnie wiemy o jego dorobku?
„W stronę słońca”, reż. Agnieszka Kokowska, czyli historia Kasi i Roberta, rodziców trzech chłopców, którzy decydują się zmienić swoje dotychczasowe życie i wyruszyć w podróż kamperem. Nie mają celu i planu, a ich kompasem są marzenia o wolności i bliskości. Czy pozostawienie za sobą wszystkiego i wyjazd w nieznane może być receptą na szczęście?
„Przynoszę ci dzikość”, reż. Dyba Lach, czyli opowieść o przytłoczonym degradacją ukochanej rzeki muzyku, który postanawia przepłynąć tradycyjną, drewnianą łodzią 1300 km, by symbolicznie odzyskać dla Odry dzikość.
„YYAA. Wojciech Bruszewski”, reż. Elwira Kozłowska, czyli historia Wojciecha Bruszewskiego, głośnego buntownika w świecie filmu, współtwórcy światowego nurtu wideo, badacza i eksperymentatora sztuki. Ruszył na drugą stronę lustra, by przesunąć granice poznania i dokonać przełomowych odkryć w obszarach języka, dźwięku, obrazu oraz innowacyjnych technologii.
„Rave”, reż. Łukasz Ronduda, Dawid Nickel, to film opowiadający o muzyce techno i kulturze rave w Polsce. Przewodnikiem po tym świecie jest dwójka młodych rejwerów z pokolenia Z: Marysia i Janusz oraz Marcello Zamenhoff, performer i jeden z pionierów techno w naszym kraju.
„Dwadzieścia lat później: C.K.O.D.3”, reż. Piotr Szczepański, to historia o tym, jak dziesięć lat od rozwiązania zespół Cool Kids of Death, który zyskał już status kultowego, rozpoczyna jubileuszową trasę koncertową. Czy to spotkanie stanie się dla nich czymś więcej?
„Nie jesteś sama”, reż. Karolina Lucyna Domagalska, pozwala nam poznać bliżej Justynę, Kingę, Natalię i Karolinę - przyjaciółki i aktywistki tworzące Aborcyjny Dream Team. Dziewczyny odbierają telefon pomocowy. Mają przeciwko sobie wszystkich - opinię publiczną, lekarzy, polityków.
„Gdy powieje harmattan”, reż. Edyta Wróblewska, przybliża postać Barbary. Ma 25 lat i mieszka w Akrze, stolicy Ghany. Jest charyzmatyczna i pewna siebie, jednak jej odwaga znika, gdy wieje harmattan, duszący wiatr znad Sahary. Wraz z nim wracają wspomnienia tego, że jako dziecko musiała pracować niewolniczo.
„Beczka Snów”, reż. Paweł Tarasiewicz, opowiada o transpłciowej Reemie pracującej w beczce śmierci – głównej atrakcji objazdowego jarmarku, w której motocykliści wykonują akrobacje na pionowych ścianach, a ona tańczy, by ściągnąć widzów.
